Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2015

στην τελική ευθεία για την κάλπη

Η χθεσινή τηλεμαχία των δυο πολιτικών αρχηγών ήταν σημαντικά καλύτερη από την προηγούμενη (όλων των πολιτικών αρχηγών) έχοντας ζωντάνια, άμεση αντιπαράθεση των δύο μονομάχων, ατάκες, χιούμορ αλλά και στιγμές έντασης. 

Ο Αλέξης Τσίπρας, σαφώς πιο άνετος και πιο σίγουρος για τον εαυτό του από την προηγούμενη φορά, ζήτησε από τον Ελληνικό λαό μια δεύτερη ευκαιρία για να διαπραγματευθεί τα ανοικτά σημεία της συμφωνίας (χρέος, ΔΕΗ-ΑΔΜΗΕ, συντάξεις-ασφαλιστικό, ταμείο αποκρατικοποιήσεων και κόκκινα δάνεια) και να επιχειρήσει τομές στην Ελληνική διοίκηση. Είχε καλή σκηνική παρουσία (στάση σώματος, κινήσεις, εκφράσεις προσώπου κλπ) και προσπάθησε να φανεί ειλικρινής, άμεσος και σαφής. Παραδέχθηκε λάθη στην διακυβέρνηση του, αναφερόμενος μάλιστα στην ρήση του Κων/νου Καραμανλή ότι τα λάθη δημιουργούν την εμπειρία και επέμεινε στην καλή του πρόθεση, όταν διαπραγματεύθηκε σκληρά για το συμφέρον της χώρας. Επανέλαβε αρκετές φορές αυτά που θεωρεί τα δυνατά του σημεία, που είναι η καταπολέμηση της διαπλοκής-διαφθοράς και η προστασία των αδυνάτων από την εφαρμογή του μνημονίου. Τόνισε την φιλοευρωπαϊκή του ταυτότητα, την ανάγκη παραμονής στο ευρώ και υπερασπίσθηκε την διαπραγματευτική του τακτική, υποστηρίζοντας ότι τον Μαρ/Απρ θα επιτύχαινε χειρότερη συμφωνία με τους εταίρους. Αναφέρθηκε στην ρήξη που προκάλεσε στο διευθυντήριο της Ευρώπης και υποστήριξε ότι η νίκη του ΣυΡιζΑ στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου θα βοηθήσει στην επικράτηση προοδευτικών κομμάτων στις επικείμενες εκλογές σε Ισπανία, Πορτογαλία και Ιρλανδία και θα οδηγήσει στην διαμόρφωση νέας Ευρωπαϊκής πολιτικής. Απέκλεισε την πιθανότητα συγκυβέρνησης με την ΝΔ ως «παρά φύση», επιμένοντας στην διαφορά προσανατολισμού των δύο πιθανών κυβερνήσεων (προοδευτική-συντηρητική) και σε αποδυνάμωση της φιλολαϊκής κατεύθυνσης που αυτός επιθυμεί, σε περίπτωση μεγάλου συνασπισμού.

Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, πιο «κουμπωμένος»  και σοβαρός δεν άφησε ελεύθερο τον εκρηκτικό του χαρακτήρα, φοβούμενος λάθη. Επανέλαβε αρκετές φορές ότι δεν υπόσχεται τίποτα αλλά δεσμεύθηκε και αυτός, ότι θα προσπαθήσει να βελτιώσει τα ανοικτά σημεία του μνημονίου. Τόνισε την θετική στάση του κόμματος του προς τις ιδιωτικοποιήσεις και τις  επενδύσεις και προσπάθησε να αναδείξει την ιδεοληπτική στάση του ΣυΡιζΑ πρός την επιχειρηματικότητα. Προσπάθησε να πλήξει την αξιοπιστία του αντιπάλου του επαναλαμβάνοντας αρκετές φορές την μνημονιακή στροφή του Α.Τσίπρα, αλλά και τις ψεύτικες υποσχέσεις των προηγούμενων εκλογών (πρόγραμμα Θεσ/κης). Υποστήριξε ότι η ΝΔ θα είναι καλύτερος διαχειριστής της οικονομίας απο τον ΣυΡιζΑ, στηλιτεύοντας την έλλειψη ρεαλισμού και τις φαντασιώσεις του αντιπάλου του. Επέμεινε στην ανάγκη συνεννόησης όλων των κομμάτων και ευρείας διακυβέρνησης με στόχο την έξοδο από την κρίση καθώς και στην ανάγκη δημιουργίας διακομματικής ομάδας διαπραγμάτευσης για επιτυχέστερη ολοκλήρωση του μνημονίου. Επίσης, ανέφερε αρκετές φορές την διακοπή της επιτυχούς εξόδου απο το 2ο μνημόνιο λόγω εκλογών και την επιβάρυνση της οικονομίας απο την χρονοβόρα και αναποτελεσματική διαπραγμάτευση του ΣυΡιζΑ με τους εταίρους.

Κανείς από τους δύο, δεν απάντησε συγκεκριμένα για τις δράσεις που προτίθεται να λάβει στο μεταναστευτικό και στην ανασυγκρότηση της οικονομίας. Ο κ.Μεϊμαράκης επαναλάμβανε ότι θα επανεκκινήσουν τα μεγάλα έργα και ο κ.Τσίπρας ότι θα αξιοποιήσουν το ΕΣΠΑ. Και οι δύο είχαν σημείο αναφοράς το κράτος. Καμία αναφορά στην δημιουργία νέων Ελληνικών παραγωγικών επιχειρήσεων που θα τονώσουν την οικονομία. Σε κάποιο σημείο, ο κ.Τσίπρας έκανε λόγο για τις προϋποθέσεις ανάπτυξης της οικονομίας (σταθερότητα, υποδομές κλπ) αλλά κανείς από του δύο δεν έδωσε συνέχεια. Ασαφείς απαντήσεις έδωσαν επίσης και οι δύο, για τον τρόπο βελτίωσης του μνημονίου (ισοδύναμα μέτρα, φιλολαϊκές πολιτικές κλπ) αφήνοντας μια αίσθηση προεκλογικής εξαγγελίας και απο τα δύο κόμματα. Δεν απάντησαν, καθώς δεν ερωτήθηκαν ούτε για την αναδιοργάνωση της δημόσιας διοίκησης ούτε για την βελτίωση της υγείας και της παιδείας.

Πιστεύω ότι και οι δύο γνωρίζουν καλά, ότι η χώρα χρειάζεται τομές και σκληρές αποφάσεις, χωρίς υπολογισμό του πολιτικού κόστους. Αυτά που πρέπει να γίνουν είναι απλά και καθοδηγούνται απο την κοινή λογική. Ανεξάρτητα από τις ιδεολογικές τους διαφορές και την κατεύθυνση που θέλουν να προσδώσουν στην νέα κυβέρνηση (φιλολαϊκή ή φιλοεπενδυτική) η πατρίδα μας χρειάζεται επιτέλους σχεδιασμό, οργάνωση, εξορθολογισμό και αποτελεσματικότητα της διοίκησης. Χρειάζεται να μπει ένα τέλος στην διαπλοκή και στην διαφθορά που για δεκαετίες κυριαρχούν στην χώρα και να θεμελιωθούν επιτέλους οι βάσεις για το κράτος δικαίου και πρόνοιας που τόσο αποζητούν οι πολίτες. Σε αυτές τις εκλογές δεν κρίνεται απλά το μέλλον της χώρας, αλλά η υπόσταση της. Οι δύο μονομάχοι πρέπει να ξεπεράσουν το παρελθόν και τους εσωτερικούς δαίμονες των κομμάτων τους και να δούν μπροστά.

Πιστεύω βαθύτατα, ότι η κρίση της χώρας μας δεν είναι οικονομική αλλά κοινωνική.  Από την αρχή της δημιουργίας του νεοελληνικού κράτους, οι πολίτες του αρνούνται να αποφασίσουν ποιοί είναι και τι θέλουν. Αρνούνται να δούνε τον εαυτό τους στον καθρέφτη και να συμφωνήσουν τι κοινωνία αποζητούν και τι διακυβέρνηση θέλουν. Η αδυναμία αυτή είναι η βασική αιτία της ροπής στο βόλεμα, στον ατομισμό και στην πολιτική του μεταπρατισμού που αφήνουμε να ακολουθούν οι πολιτικοί μας. Η πολιτική προσαρμόσθηκε στην ξενόδουλη μεταπρατική οικονομία των πρώτων χρόνων μετά την απελευθέρωση. Ο μεταπρατισμός κυριάρχησε σαν στάση ζωής και ισοπέδωσε την δημιουργικότητα. Μικρά, ατομικά, σημερινά οφέλη αντί της προοπτικής. Επιβιώσαμε έτσι κοντά στους δύο αιώνες. Όμως δεν μπορούμε πλέον.

Η χώρα θέλει όραμα και στόχους, όχι διαχείριση της μιζέριας. Θέλει αξιολόγηση των δυνατοτήτων της και προσανατολισμό. Θέλει μακροχρόνιες επιλογές και αξιοπιστία. Θέλει κοινές επιδιώξεις βασισμένες στον ορθολογισμό. Θέλει σεβασμό όλων των πολιτών και αξιοκρατία. 

Η Αναγέννηση που δεν μας άγγιξε και η Τουρκοκρατία δεν μπορούν πλέον να αποτελούν άλλοθι καθώς τα χρόνια που περάσαν απο τότε είναι πιά πάρα πολλά. Ούτε «η κακοδαιμονία της φυλής μας» μπορεί πλέον να πείσει τις νέες γενιές, οι οποίες μεγάλωσαν διασυσνδεδεμένες με την παγκόσμια κοινωνία, χωρίς τα ταμπού και τις προκαταλήψεις των προηγούμενων. 

Πιστεύω, ότι οι Ελληνες είναι αρκετά κοντά στην υπέρβαση της  «ψωροκώσταινας» μας και στην αποδοχή μιας νέας πραγματικότητας με προοπτική και όραμα. Χρειάζονται απλά ένα σπρώξιμο!  

1 σχόλιο:

vassper είπε...

Δεν σχολίασα την απόδοση των δύο μονομάχων στην τηλεμαχία, αφ' ενός γιατί δεν υπήρξε νικητής ή ηττημένος και αφ' ετέρου γιατί θεωρώ ανούσια την αξιολόγησή τους στην τηλεμαχία. Εγώ, θα τους κρίνω και τους δύο μετά τις εκλογές.