Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2015

απραξία!

Από τις τελευταίες εκλογές έως σήμερα, η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα επιδεικνύει μία απραξία που δεν δικαιολογείται ούτε από την κατάσταση της χώρας, ούτε όμως και από τις επιδιώξεις της ίδιας της κυβέρνησης.

Η παραλυσία της αναμονής των δόσεων και των επαφών με τους δανειστές συνεχίζεται, όπως και οι αστοχίες στο νομοθετικό έργο. Νομοσχέδια με ατέλειες, ασάφειες και εξωπραγματικές διατάξεις συνεχίζουν να έρχονται στην Βουλή, θυμίζοντας τον παλιό καλό καιρό της ΝΔ και του ΠαΣοΚ, όπου τα σχέδια νόμων φτιαχνόταν στο πόδι και στην πορεία έχαναν το νόημά τους απο τις πολλές τροπολογίες.

Επίσης, συνεχίζεται η πολυφωνία των υπουργών και στελεχών του ΣυΡιζΑ οι οποίοι, παρ' όλη την παραίνεση του Τσίπρα να σιωπήσουν, συνεχίζουν ακάθεκτοι τις τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές παλινωδίες, προβάλλοντας προσωπικές απόψεις που μπερδεύουν και εκνευρίζουν τους πολίτες. Η περίπτωση Φίλη είναι χαρακτηριστική, προδίδοντας την αδυναμία του να συνειδητοποιήσει την διαφορά μεταξύ υπουργού και ανεξάρτητου διανοούμενου. Η περίπτωση Πανούση, πολύ σοβαρότερη και με σημαντικότερες συνέπειες, δεν με πείθει για την ουσία της απλά με παραπέμπει στην πολιτική των αμφιθεάτρων, όπου αντίπαλοι συνδικαλιστές προσπαθούν με "πυροτεχνήματα" να εντυπωσιάσουν το κοινό τους. 

Η υπόλοιπη πολιτική καθημερινότητα παραμένει ίδια με τα προηγούμενα πέντε "μνημονιακά" χρόνια. Οι δανειστές προτρέπουν σε συμμόρφωση, κάποια στελέχη τους πανικοβάλλουν τον κόσμο με εξωπραγματικές απαιτήσεις, τα κανάλια αναπαράγουν και μεγεθύνουν και τα κυβερνητικά στελέχη διαψεύδουν. Το κυνήγι των ισοδυνάμων εξάπτει την φαντασία, οι ιδιωτικοποιήσεις προχωρούν αλλά ποτέ δεν ολοκληρώνονται και οι μεταρρυθμίσεις δίνουν και παίρνουν στα καφενεία. Οι δημόσιοι υπάλληλοι τρομοκρατούνται με νέες μειώσεις μισθών και οι συνταξιούχοι με την κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων. 

Το μόνο που εξελίσσεται είναι οι φόροι, οι περικοπές των μισθών και η ανεργία. Τα περιθώρια της κοινωνίας, υγιούς και διεφθαρμένης, εξαντλούνται. Πρέπει επιτέλους να γίνει κάτι που να δώσει μία  αχτίδα ελπίδας σε αυτόν τον λαό και μία χαραμάδα προοπτικής σε αυτήν την πατρίδα. 

Οι πολίτες έδωσαν μία δεύτερη ευκαιρία στον Αλέξη Τσίπρα, παρ' όλη την αποτυχία της πρώτης διακυβέρνησης του. Το έκαναν, διότι πίστεψαν στο νέο ύφος και στο νέο ήθος που διατυμπάνιζε. Το έκαναν, διότι ήλπισαν ότι ίσως να διορθωθούν κάποια απο τα κακώς κείμενα. Το έκαναν, διότι δεν ήθελαν να επιστρέψουν στην ΝΔ και στο ΠαΣοΚ (παρ΄όλη την βελτίωση του τελευταίου εξάμηνου της διακυβέρνησης τους), καθώς βαρύνονται με τίς αμαρτίες που μας έφεραν ώς εδώ. 

Οι Ελληνες επιθυμούν κάτι νέο και οι περισσότεροι είναι έτοιμοι να κάνουν θυσίες για αυτό. Η πολιτεία, άν θέλει να ανταποκριθεί, οφείλει να εντοπίσει και να αποδυναμώσει τους λίγους που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα. Οποιοι και να είναι αυτοί!  

Για όλα αυτά, χρειάζονται δράσεις. Η απραξία πρέπει να τελειώσει και η κυβέρνηση να αρχίσει να λειτουργεί. Αλλοιώς κινδυνεύει να μπεί αρκετά γρήγορα στο ίδιο τσουβάλι με τους προηγούμενους, που δεν ήθελαν να αλλάξει τίποτα. Αν πάλι θέλει, αλλά δεν μπορεί να λειτουργήσει λόγω ανικανότητας των στελεχών της, πρέπει να βρεί την δύναμη να ζητήσει βοήθεια από όλους αυτούς που μπορούν και να επιλέξει τους ικανούς, ανεξάρτητα απο την πολιτική τους προέλευση. Η κατάσταση δεν σηκώνει εγωισμούς και περιχαρακώσεις και θα έιναι κρίμα να επιβεβαιωθούν όλοι εκείνοι που ευαγγελίζονται ότι η αριστερά κάνει μόνο για την αντιπολίτευση.

Δεν υπάρχουν σχόλια: